Ayah.. kita kamceng kan ayah, semua orang cakap muka kita sama, anak ayah dorang cakap. anak emas la, semua gelaran dorang nak kasi.. ayah, semalam ayah marah-marah sebab kami anak-anak ayah tak reti nak angkat call bila ayah call. sorry ayah. memang salah syahirah pun sebab selalu buat silent phone. sorry ayah.. ayah selalu marah sebab tak angkat call, tapi kami semua buat bodoh je. bukan ape, kami taknak melawan. nanti ayah lagi marah nanti, lagipun memang kami yang salah..
ayah.. thanks for everything.. kalau nak listkan apa yang ayah dah buat untuk kitorang, tak terkira banyaknya. walaupun nampak macam kecik je benda yang ayah buat, tapi tu semua berharga. tok selalu bising kat ayah cakap ayah terlampau kuat kerja, kadang-kadang tak balik rumah sebab jaga pekerja kat kebun, tapi kami faham. ayah dari dulu macam tu. ayah kan workaholic. ayah tak boleh duduk rumah. cuti pon ayah keje. demi kami. memang hasil tak nampak sebab ada je manusia yang selalu tipu ayah, tapi kita still ada makanan untuk makan, still boleh beli barang semua, still mampu bela ikan kucing hamster arnab kura-kura..
ayah selalu kene pergi outstation, tapi kadang-kadang ayah risau kat kami, ayah cancel je.. macam haritu, ayah sepatutnya pergi holiday kat burma dengan kawan=kawan ayah, kami nak pergi kenduri kat ipoh, ayah macam teragak-agak pulak nak pergi burma ke tak. last-last ayah cancel then ikot kami pergi kenduri sebab ayah risau kami drive pergi ipoh. ayah caring sangat-sangat. kami kot yang tak nampak kecaringan ayah ni.
I LOVE YOU AYAH, RASLAN B AB GHANI.